dinsdag 6 december 2011

stukje over mijn leven

ik ben Angie 24 jaar oud nu
Mijn leven was tot verkort nog 1 grote hell
ik kom uit een thuis situatie met 1 ouder en dat is mijn moeder
ze heeft in haar 1tje 5 kids opgevoed
dat ging heus niet altijd even goed maar ga er maar aan staan
ik ben de oudste van het stel
Wij leefde vroeger van dag tot dag
en komen uit een huis met heel veel huiselijk geweld
mijn moeders ex man (vader van me zusje onder me)
sloeg me moeder heel erg veel en moest mij ook altijd hebben waar door zij weer voor mij op kwam
en zij dus weer de lul was dit heeft geduurt tot dat me zusje 5jaar oud was
en ik 9jaar oud
we zijn naar een blijf van me lijf verhuist in amersfoort
ik was 9 en in mijn ogen was hij ook mijn vader ik zeurde heel erg dat ik hem miste en zo dus nam me moeder hem weer terug dat heeft niet lang geduurt want hij vermoorden me moeder bijna
hij is opgepakt en hebben hem nooit meer gezien gelukkig
mijn moeder kreeg een nieuwe man ,hij leek heel lief voor mij en me zusje me moeder
dus de keuze voor me moeder was makelijk ze zocht voor zich zelf en haar kinderen een lieve leuke man die evt een goed voorbeeld kon zijn voor haar dochters hoe mannen moesten wezen
ze raakt zwanger van me andere zusje(mijn allesie)haar vader bleek ook echter geen lievertje en zetten me moeder heel erg onder druk om geld te gaan verdiennen en in de opvoeding met ons
hij vond dat je kinderen heus wel mocht slaan als ze niet luisterde
ik kwam in mijn pubertijd en denk dat ik daar de eerst vormen van Borderline ondekte
ik was elke dag buiten aan de drugs met jongens en meiden kwam laat thuis voor me moeder echt een hell dat zag ik toen helaas ook niet in die man sloeg me een keer zo erg hard met stokken dat me moeder hier foto's van heeft gemaakt voor de politie
maar daar mee hebben we nooit wat gedaan
ik was ook echt heel erg dun en me moeder maakten zich heel erg veel zorgen om me maar op die leeftijd zie je dat niet zo na een tijdje ben ik aangerand door me zusje haar vader het had zeker veel erger kunnen aflopen ik heb me moeder wel verteld dat het is gebeurt maar nooit hoe want ze geloofde me niet door me wispeltuurige gedrag
dus was ik het zat en stond ik met 14 jaar op straat
en oooo dat leven leek me o zo goed te bevallen
had veel vrienden al was dat nooit heel lang 1 vriendin daar integen heb ik nog steeds en zie ik bijna elke dag
hier begonnen ook me hele erge aanvallen van Borderline
ik begon met snijden in armen stak me zelf in me nek nam overdosis pillen had veel vriendjes en waaren allemaal even leuk lief en lekker maar duurde nooit lang
ik wert door een jongen verkracht terwijl ik stijf stond van de xtc en ja weet het niet slim maar had die nacht geen onder dak en hij zag er echt niet uit of hij daar toe in staat was dus ging gewoon als vrienden met hem mee de volgende ochtend had ik me zelf opgesloten in de bad kamer en ben er snel vandoor gegaan en hield me mond dicht omdat ik me hier heel erg voor schaamde dus dat uiten zich in nog meer aanvallen
toen kreeg ik een lieve vriend ze vader is lief met mij moeder kon hij goed een heel ander typ als waar ik eerder mee ging maar hij ging met die jongen om dus moest ik het wel vertellen aan me beste vriendin die het daarna aan me vriend vertelde en ja hoor weer wert het niet gelooft want nee hij zag er te lief uit dat kan tog niet dat waren de letterlijke woorden die ik te horen kreeg
ik ben vanaf me 15de tot bijna 18de in een gesloten meisjes groep ondergebracht
daar heb ik het echt heel erg zwaar gehad ik kwam van de straat en had echt een giga grote mond niemand kon me wat maken en had een hele dikke muur om me heen gebouwd daar leerde ik een andere vriendin kennen waar ik ook nu nog steeds contact mee heb
van daar uit kreeg ik met de vader van me kinderen die kon ik al
van vroeger maar nu kregen we een relatie ik woonde in een kraakpand was weer het verkeerde pad op aan het gaan en toen kwam hij
hij was een boef en dat wist ik wel maar voor mij was hij heel lief toen nog wel ja
ik raakt snel zwanger van hem maar we waren allebei even blij dus een kadotje in me buik waar ik 9maanden op moest wachten ik ging bij hem thuis wonnen ook ze moeder was heel lief
we hadden ruzie's maar ja dat hoorden er tog bij ik was het gewent
maar oooooo al me alarm bellen gingen af maar ik luisterde niet naar me gevoel
ik wilde dat mijn kindje mijn alles mijn leventje een vader zou hebben wat ik niet had
wat ik niet wist was dat ik me moeders leven nam het leven waar zij met ons was uit gevlucht begon ik nu zelf
hij sloeg me wurgte me maar hij kon ook echt die lieve vader zijn die ik voor me kids wilde ja ja kids ik was weer zwanger van me 2de kindje
me eerste zwangerschap was een hell dus zat er eerst echt niet op te wachten nog een kindje en ik was nog wel aan de pil maar toen ik er achter kwam was ik al bijna 4 en een halve maand zwanger dus nog een kadotje maar deze mama kon dat wel aan  dacht ik
maar me leven wert nog ergen hij dacht tot ik vreemd ging nou geloof me was zo bang voor hem dat duurfte ik niet eens
de politie stond vaak bij ons op de stoep mar aangifte doen durfte ik ook niet hij zei altijd als je dat doet maak ik je af dus keek wel link uit
toen ben ik met me kids gevlucht maar hij kreeg een eigen huis dus ik wilde ook weer naar ons huis terug
toen blijf hij op afstand en hij mocht de kinderen wel zien wilden ze geen vader ontnemen
me zusje onder mij kwam bij me wonnen daar heb ik altijd een slechte band mee gehad maar die stond op straat dus nam ik in huis
een hell ik kreeg ruzie met haar en die heeft toen een nepe melding gedaan bij amk tot ik me kindjes zou mishandelen bla bla bla dat vertelde een oude buurvrouw van me moeder me die was er bij geweest en had zo spijt tot ze me zusje had geholpen dit te doen
me zoontje kwam in het ziekenhuis te liggen na dat me zusje had opgepast op me verjaardag
hij was die middag gevallen met het spelen buiten en had op zijn tong gebeten
ik kwam thuis om 6 uur smorgens en me zusje vertelde dat hij bloed spuugde dus ik ambulanse gebeld
en hij lag op de kinder afdeling ik belde ze vader want vond tot hij dit wel moets weten tog als vader zijnde
nou niet dus hij zou me dood maken iedreen in het ziekenhuis in rep en roer politie er bij bla bla bla
ik deed de dag er op aangifte omdat de politie zei dat ik anders heel lang niet naar me kleine kon gaan dus ik deed aangifte ik moest kiezen alletijd voor me zoon of angs voor me ex
de keuze is natuurlijk snel gamaakt je kiest voor je kindje me dochter had ik bij zijn tante gebracht want zou niet weten hoe ik het anders moest doen
hij kreeg 3 dagen en 25 uur taak straf nou en dan heb je 4 jaar lang je wijf voor in elkaar geslagen ik snap wel dat mannen niet onder de indruk zijn van politie en huishouderlijk geweld is een lachertje tog
2dagen daarna heeft jeugdzorg me kindje uit het ziekenhuis weg gehaalt en me dochter bij de oppas
ik was dus me kinderen kwijt
mijn leven het gene waar ik elke dag voor uit me bed kwam me hart en ziel was in 1 klap weg
in die 3 jaar dat ik de kinderen thuis had heb ik mis nog 3 keer een snij aanval gehad
maar toen ze zijn weg gahaalt heb ik aanval op aanval gehad en vecht nog steeds elke dag tegen me Borderline aanvallen
jeugdzorg heeft me kindjes onderzocht op mishandeling en was niks aan de hand geen blauwe plekken of oude kneuzingen of botbreuken nee dehh ik mishandelde de kinderen ook niet en nee ook hun vader niet maar de melding van me zusje op het feit dat ik in deze situatie leefde hebben ze me kindje nu nog steeds het is me na dat ze weg gehaalt zijn alleen maar erger verlopen hun gemis leef ik elke dag mee elke dag ik sta er mee op en ga er mee slapen
ik leerde een turkse jongen kennen en hij leekook heel lief voor me netjes leuk koppie echt een puppie als je hem zou zien ik was weer aan de drugs maar dan coke roken dat was nieuw voor me en gaf echt een hele andere draai aan me leven raakte me huis kwijt en belande in de sex industrie ik had een vriend die niks ommij gaaf maar om de euro's die binnen kwamen
ik verkocht letterlijk me ziel aan de duivel
dat heb ik 2 jaar volgehouden werkte in het begin bijna elke dag en stond helf van me geld af
van mijn helf wert me huis betaalt boodschapen en alles wat je in je normale leven moet betalen
daarna verdiende ik niet meer zo veel want ging niet meer was heel veel ziek kwam krietiek te liggen in het ziekenhuis omdat me nier ondstoken was
ik ging van prive huis naar club van club naar raam van raam naar club tot dat er iemand is geweest die me wilde helpen en zedenpolitie heeft gebeld
hij had me bijna vermoord dus dat was net op het nippertje
ik ben met spoed verhuist naar een geheim adres
en ook daar ben ik nu weg ik werk niet meer en heb nu een lieve vriend echt zo 1 die je maar 1keer in je leven tegen komt
ik woon nu samen en alles lijkt heel erg goed
maar ik heb nu 8 maanden niet meer gesneden omdat ik wil vechten voor een stabile leef omgeving voor mijn kinderen
ik vring me elke dag door allerlei bochten om ze terug te krijgen maar het lijkt een dood spor
ik heb de laatste tijd steeds meer moeite om me te weerhouden van het snijden
en ben heel erg vaak depri en jank elke dag om me kinderen
gelukkig kan me vriend heel wat hebben en ben ik niet bang dat hij weg gaat maar ik kan niet langer vechten tegen Borderline ik voel me leeg alsof ik geen hart heb ik leef elke dag op automatiche piloot

er zijn zo veel mensen die over me praten en het alleemaal beter weten of kunnen
maar als ze nu mijn verhaal zouden lezen waar echt alle details nog van zijn weg gelaten
zouden ze heel anders tegen de dingen aan kijken

ik scoor een 8 op Borderline frond
en ken alle info dromen
maar een Borderliner is mis moeilijk om me te leven
en verandert steeds van emotie's
maar als je teder en vol liefde met ons omgaat
zullen we er alles aan doen om die gene blij temaken
want we hebben pieken en dalen maar onze pieken zijn dan ook echt pieken
wij hebben geen midden weg helaas ben ik ook nog is geboren met het sterenbeeld kreeft dubbele peg
maar ga blind voor het gene dat liefde heet
ook iemand met Borderline kent de klapen van de zweep en achter iedreen met deze ziekte die elke dag de kop wel even opsteekt zit een heel verhaal aanvast
oordeel gewoon niet te snel over mensen vandaar dit blog

liefs angie

maandag 5 december 2011

gedicht

Hoe kan ik iemand iets uileggen
Zonder dat ik weet wat ik bedoel
Hoe kan ik iemand iets laten voelen
Als ik zelf niks voel
Hoe kan ik iemand iets laten in zien
Als ik zelf door de bomen het bos niet meer zie
Hoe kan ik van iemand houden
Als ik niet van me zelf hou
Dus vertel me is hoe kan ik iets verwachten van iemand
als ik zelf me leven al opgegeven heb