Zeepbellen
Over mislukte relaties, stiefkinderen, expartners, etc.
Mijn leven was binnen een jaar zo totaal anders dan ik ooit had kunnen vermoeden, dat ik besloot het een en ander qua gebeurtenissen van me af te schrijven. Het resultaat na 1 avond flink typen (oké, oké, met wijn) was een paar flinke lachbuien van mensen die het lazen. Zo treffend en met humor geschreven. Al eerder had ik voor de grap geopperd dat ik wel een boek kon schrijven, vol met mijn belevenissen.
Maar voordat dat plan serieus kon worden, heb ik me snel bedacht dat dat niet zo'n heel goed idee zou zijn. Tenminste, als ik nog wat vrienden wil overhouden. Er zullen er vast legio zijn die hard kunnen lachen om alles wat ik schrijf, maar ik weet zeker, er zijn er ook die me nooit meer willen zien. Sommige stukken zijn te kwetsend voor de personen zelf, hoewel geweldig te schrijven en, als ik mijn proefpersonen geloof, goed voor een lach.
Dus Zeepbellen, die symbool staan voor alle dromen die als een zeepbel uiteen spatten en Zeepbellen, voor alle dromen die er zijn, nu en in de toekomst. En voor nu is die droom: schrijven, maar wel met humor, over alles wat er is gebeurd en wat me bezig hield en houdt.
En wat nou Siem, als niemand het wil lezen? Zo niet, dan niet, heb ik het opgeschreven en ben ik het 'kwijt'. En wat nou Siem, als iedereen het wil lezen? Ga je gang, er komt regelmatig een nieuw hoofdstuk bij.
Mijn leven was binnen een jaar zo totaal anders dan ik ooit had kunnen vermoeden, dat ik besloot het een en ander qua gebeurtenissen van me af te schrijven. Het resultaat na 1 avond flink typen (oké, oké, met wijn) was een paar flinke lachbuien van mensen die het lazen. Zo treffend en met humor geschreven. Al eerder had ik voor de grap geopperd dat ik wel een boek kon schrijven, vol met mijn belevenissen.
Maar voordat dat plan serieus kon worden, heb ik me snel bedacht dat dat niet zo'n heel goed idee zou zijn. Tenminste, als ik nog wat vrienden wil overhouden. Er zullen er vast legio zijn die hard kunnen lachen om alles wat ik schrijf, maar ik weet zeker, er zijn er ook die me nooit meer willen zien. Sommige stukken zijn te kwetsend voor de personen zelf, hoewel geweldig te schrijven en, als ik mijn proefpersonen geloof, goed voor een lach.
Dus Zeepbellen, die symbool staan voor alle dromen die als een zeepbel uiteen spatten en Zeepbellen, voor alle dromen die er zijn, nu en in de toekomst. En voor nu is die droom: schrijven, maar wel met humor, over alles wat er is gebeurd en wat me bezig hield en houdt.
En wat nou Siem, als niemand het wil lezen? Zo niet, dan niet, heb ik het opgeschreven en ben ik het 'kwijt'. En wat nou Siem, als iedereen het wil lezen? Ga je gang, er komt regelmatig een nieuw hoofdstuk bij.