Ik had bij mezelf een wrat ontdekt

Ik had bij mezelf een wrat ontdekt. Onder op mijn kont. Als je ouder wordt krijgt je van die rare plekjes. Moedervlekken, vetbultjes, wratten en dat allemaal op plaatsen waar je helemaal niet op zit te wachten. Onder deze noemer had ik dus een wrat onder op mijn kont gekregen. ‘Die zien ze toch niet’ dacht ik. Maar dat had ik verkeerd gedacht. Mij vrouw had hem gezien. Ze had me er op geattendeerd. Een lelijke wrat had ze het genoemd. Tja, ik vond dat ze best wel een punt had en besloot dat hij weg moest, want je wilt er – ook na al die jaren – toch leuk uitzien voor elkaar niet waar? Tenslotte moet je makkelijker van een wrat af kunnen komen dan van een bierbuik. En …… Lees verder →

Het begon toen ik een jaar of 15 was, zomaar ineens. hormonen denk ik. Ik had de baard nog niet in de keel en nog geen haar op de piel. Na een avondje voetbal taaide ik af met de makkers naar de kleedkamer, ik had me veters nog niet los van mijn dure nieuwe voetbal schoenen, die ik gekregen had van mijn ouders, en je zag ze één voor één naar de neus grijpen en naar adem happen.

Ze hadden niet in de gaten dat het mijn zweetvoeten waren, het stonk namelijk verschrikkelijk, maar niet die typische zweetvoeten lucht; daar was het al voorbij.

Het kwam al meer richting ammoniak, uitgekookte pens, en iets tussen rotte kies en dooie hond en dat dan keer vier zo erg. Na 3 maanden gaf het eens strak gelooide Italiaanse leer de pijp… Lees verder →

Beroepsethiek: Hoe ga je daar als arts mee om. Een dilemma.

Jaren geleden heb ik eens met collega-arts gesproken over een persoonlijk dilemma. Ik had toen donderdags een patiënte, erg aantrekkelijk, mooi achterwerk, nog vrijgezel, flink bronstig en rook werkelijk verschrikkelijk lekker als u begrijpt wat ik bedoel. Een verschrikkelijk lekkere teef zou men in de volksmond zeggen. Dan is het toch even slikken.

Ondanks mijn beroep en leeftijd van 61 jaar, ben ik ook maar een mens van vlees en bloed. Vaak merk ik dan dat me dat de aanblik van zulke schoonheid me niet helemaal onberoerd laat. Sterker nog, ik had de grootste moeite om de knuppel niet in het hoenderhok te gooien. Ik begon zwaar te ademen, mijn hart begon te bonken, het zweet gutste van de kop, mijn stem werd afgeknepen en ik… Lees verder →

Vroeger, als kind, plaste en scheet ik overal waar ik stond. Heerlijk vond ik dat. In het zwembad, in de douche, in bad, in bed en in mijn broek. In het begin was dat altijd heerlijk warm. Pas als het zover was afgekoeld dat het koud begon aan te voelen, dan was de lol er af, en dan meldde ik me bij mijn ouders. De reacties van mijn ouders was wisselend, van begripvol (een ongelukje) tot uiterst agressief (wat sta je nu weer in je broek te schijten @#!).
Het heeft me veel moeite gekost om er vanaf te komen. Op de een of andere manier werkt belonen – in de vorm van een warme broek – beter dan straffen. Maar goed, ook bij mij is het allemaal goed gekomen. Gelukkig maar. Je moet er niet aan denken … Ik… Lees verder →

Ik heb van de week weer eens mijn okselhaar weggehaald. Het zag er niet meer uit. Bossen waren het geworden. Bossen okselhaar. Maar goed, mooi boven de wastafel alles weggeschoren zodat het er allemaal weer netjes uitzag. Niet dat ik daarmee erg in het zicht liep, maar je wilt er voor jezelf – en voor je vrouw in de slaapkamer – ook goed uit zien. Nietwaar?

Ik was deze zondagmorgen een beetje mistig opgestaan. Ik kon niet op gang komen en het opdrinken van de koffie duurde langer als normaal. Zolang ik op was stond mijn mistige kop in het teken van okselhaar. Dat mijn gedachten op okselhaar kwam, kwam omdat ik vanochtend met mijn duffe kop het putje van de wastafel heb schoongemaakt. Ik heb er allemaal okselhaar uit zitten peuteren. Hoewel het putje bijna verstopt zat, duurde… Lees verder →

Klo van Wijk vindt het tijd om wat aan sport te gaan doen …

Ik ben nu 53 jaar en heb sindsdien mijn studietijd niets meer aan sport gedaan. Geen enkele behoefte aan gehad. Als ik dik begon te worden, ging ik gewoon minder eten. Dat veranderde toen een vriend van mij door de hoeven ging. Een hartverzakking in drie hartkamers. Ze hebben hem van boven tot onder opengesneden, het hart eruit gehaald, de onderdelen vervangen en weer dicht genaaid. Het Het is een wonder dat hij nog leefde. Roken mocht hij niet meer. Hij rookte als een schoorsteen en zoop als een ketter. Dus verklaarbaar was het wel.
Maar binnen een jaar ging de kachel toch uit.
Ik ben met kapot geschrokken. Opeens kneep ik hem ook als een oude dief. Helemaal gemotiveerd om het bij… Lees verder →