maandag 13 mei 2024

Hallerbos 2024

Foto van 2019

 

Een vrijdag vrij genomen om weer eens een keertje naar het Hallerbos te rijden. In 2019 al eens daar geweest om foto’s te maken van de boshyacintjes en met nieuwe inzichten, technieken en andere camera leek het me hoog tijd om dat nog eens over te doen. Het voorspelde weer was niet echt lekker maar ik besloot het toch gewoon te doen. Toch hopende op een beetje een zonsopgang (te) vroeg vertrokken (4:30 pfff) want het is toch al snel twee uur rijden voor mij. Lang leve de Tomtom want in Halle lag vanalles open dus de geplande route moest een beetje op het zicht aangepast tot Tommie het weer over kon nemen en me netjes naar Parking 1 loodste.

 

 

Om de juiste vrijdag te bepalen had ik vooraf wat aanbieders van workshops in het Hallerbos bekeken en die gingen allemaal rond deze tijd (de week ervoor en de week erna), de meesten wel in het weekend maar dat wilde ik dit keer zeker niet doen aangezien ik van vorige keer weet dat in ieder geval de zaterdag zo na 9 uur veranderd in Keukenhof achtige praktijken, compleet met toeristenbussen …

Dus aangekomen op de parking om 6:15 stonden er al een aantal auto’s waarschijnlijk van zo’n workshop want die starten allemaal om 6 uur. Auto netjes neergezet en mezelf en m’n gear klaarmaken voor regen in het bos. Nee de mooie zonsopkomst was er echt niet bij, de regen helaas wel. Hoe was de route ook alweer? Even op het bord gekeken, welk lijntje had ik vorige keer gevolgd, ik weet het niet meer dus maar gewoon het kleine paadje rechtdoor genomen want wat is de lol van brede paden als je ook kleine paadjes hebt. Dat bleek dus wel de weg die ik vorige keer ook genomen heb, linksaf tussen de liggende boomstammen door het glooiende deel van het sprookjesbos in. Hier op de hellingen al mooie tapijtjes met hyacint. Wat me meteen opvalt is dat het vroege voorjaar hier ook vroeger is gevallen want van veel bloemetjes is het mooiste al af, ze beginnen al wat te verschrompelen of hebben bruine plekjes wat waarschijnlijk regenschade is. Eigenlijk ben ik dus al 1 misschien zelfs 2 weken te laat voor het hoogtepunt, maar ondanks dat (gewoon niet te ver inzoomen) is het toch weer een prachtig gezicht. Verderop vlak voor de holle weg naar boven bloeit de daslook, prachtig wit tapijtje tussen de bomen. Daslook ruikt naar knoflook en dat wordt versterkt als de bladen gekneusd worden, de regendruppels hebben duidelijk een en ander gekneusd want je kon de lucht in plakjes snijden. Gelukkig heb ik geen afkeer van look. Er staat ook af en toe wat wind en de regendruppels die tussen of van de boombladeren vallen maken het maken van scherpe plaatjes bij weinig licht behoorlijk lastig. Ik gooi dat idee maar overboord en ga voor flow en beweging, meerdere foto’s met wat langere sluitertijd om straks thuis te combineren voor een nog beweeglijker effect. 

Aan het eind van de holle weg kom ik vervolgens bij de alom bekende hyacint tapijtjes. Dit is een vlak stuk beukenbos waarvan de bosvloer een en al hyacintjes is. Ik weet dat ik hier een leuk rondje kan wandelen om weer bij de holle weg uit te komen. Op verschillende plekken camera opstellen. De camera heeft z’n regenjas aan maar dat is als ie netjes op statief staat niet echt heel handig dus als alles staat steek ik m’n paraplu op en trek ‘m z’n jas uit zodat ik fatsoenlijk bij alle knopjes kan. Zo hop ik van plek naar plek, paraplu open paraplu dicht, toch weer open want het regent weer even echt … Halverwege m’n route, net de camera opgezet zie ik in m’n ooghoek beweging … een ree, heb ik weer met camera op statief en 2sec timer op ... hele verhaal opgetild en toch proberen eh! De ree had mij uiteraard ook gespot en ‘verstopte’ zich snel tussen de bomen, alleen stak z’n kont nog voorbij de boom, die foto heb ik dus eerst maar even gemaakt want: foto’s anders is het niet gebeurt… Camera van statief, timer af en voorzichtig kijken of ik de ree terug volledig in beeld kon krijgen. Helaas was ie daar op bedacht dus op het moment dat ik z’n oog kon zien (en hij dus mij ook) vertrok ie met zo’n typische reeën sprong, toch blij met m’n foto van het reetje van het reetje.

M’n rondje afgemaakt, nog wat ‘dezelfde’ foto’s als op de vroege ochtend gemaakt, maar nu met wat meer licht. Toch nog een paar ongeschonden bloemetjes gevonden voor wat detail foto’s en langzaam terug richting parking. Tot dat moment heb ik enkel wat joggers en wat mensen met hond gezien in het bos, maar op het hellende vlak liep ineens veel volk, Chinezen volgens mij, hebben ze vandaag toch nog een bus toeristen het bos ingestuurd. Even wat getreuzeld en jawel kort daarna had ik het bos weer voor mezelf.

Terug op de parking nog even de tijd genomen om m’n ontbijtpakketje te verorberen, en toen de Tomtom ingesteld voor het Zoniënwoud, ga toch even kijken of dat de moeite waard is voor een bezoekje in de herfst of zo. Misschien wil het onderweg naar daar nog wel droog worden … Eerste parkeerlocatie die ik had opgezocht was via een heel ongemakkelijke zijstraat van een veel te drukke weg; afslag gemist teruggedraaid nog eens gekeken en besloten door te rijden. Het weer was zelfs nog een tikkie slechter geworden dus ik besloot maar gewoon naar huis te rijden. De route liep wel langs parkeerlocatie 2 op mijn lijst en dwars door het woud, het is zeker nog een bezoek waard, maar dan wel met wat beter weer. Tegen 13u was ik terug thuis en gelukkig kwam de zon pas na 16u tevoorschijn zodat ik geen spijt hoef te hebben dat ik doorgereden ben. De rest van het weekend op het gemak foto’s uitzoeken en bewerken en zie hier de resultaten (je ziet niks van het slechte weer)

Ook zonder blauw tapijtje een prachtig bos
Hier nog niet veel maar toch al wat blauw
 


Toch nog een ongeschonden exemplaar gevonden
Zo kennen we het weer

Tapijtje daslook

vrijdag 10 mei 2024

Scheepsliften Canal du Centre historique, Strépy-Thieu en Hellend vlak van Ronquieres

Fotomaatje Kris had het idee om nog eens foto’s te gaan maken bij de Scheepslift van Strépy-Thieu, de historische bootliften in het Canal du Centre en Het Hellend vlak van Ronquières. De grote scheepslift en enkele van de historische liften hebben we in 2017 al eens bezocht, toen in de zomer en niet alle liften aangezien we op een bepaald moment weggeregend zijn. Ik wist dus al dat dit fotografisch de moeite waard is. Kris had in de Digipelt Whatsapp groep gevraagd wie er mee wilde, blijkbaar ik dus alleen, ook goed. Dit keer zijn we begonnen bij Lift 1, deze lift hebben we vorige keer niet bezocht dus daar nu mee begonnen. 

Blijkbaar wordt de winterperiode volop gebruikt om groot onderhoud te plegen dus er waren werkzaamheden gaande. Daarna naar lift 2, deze hebben we vorige keer op afstand gezien. Liften 2 en 3 liggen dicht bij elkaar dus je ziet ene vanaf de andere liggen. Bij Lift 2 zat wel  bewaking: een gans … ik ga geen discussie aan. Hoewel het principe van de 4 historische liften hetzelfde is zijn ze toch allemaal verschillend. Bij Lift 3 ligt een grote machinekamer die bezocht kan worden, we hebben niet gekeken maar waarschijnlijk alleen in de zomer open. Wel apart, vorige keer zijn we dus natgeregend bij lift 3 en laat dat nu weer gebeuren … niet zo’n erge bui als in 2017 maar toch.  Bij de grote lift zijn we dit keer maar even geweest, vorige keer hebben we van dichtbij de lift in werking gezien, nu juist van op afstand. Lift 4 nog even een kort bezoekje, hier zijn we vorige keer begonnen en hebben deze dus al uitgebreid bezocht, incl. de machinekamer waar toen ook een tentoonstelling was.

Het Hellend vlak van Ronquières ligt een eindje verderop, onderweg wat regen en als we daar aankomen weer droog. Bij het restaurantje hangen ze met de benen buiten dus we gaan op zoek naar iets ander voor lunch … niks te vinden dus! Alleen een snackbar waar je enkel kunt staan. We kijken later wel, eert foto’s van het hellend vlak maken. Er was niet veel scheepvaart dus we hebben hem niet in werking gezien, maar het is wel een indrukwekkend bouwwerk. Vanaf de brug heb je er mooi zicht op, even bij de controlekamer aan de onderzijde gaan kijken en daarna naar de bovenzijde met de toren. Ook hier alles uitgestorven. Ooit was hier een museum bij maar als dat er nog is dan was het in ieder geval niet open. Kris bleef in de auto een alternatieve terug route zoeken waar we misschien nog een restaurantje zouden kunnen vinden, ik ben rond de constructie gaan kijken. Beton ziet er niet al te best uit maar ook hier werkzaamheden aan de ene helling dus waarschijnlijk wordt dat probleem daarmee ook opgelost. Op de weg terug richting huis zijn we maar bij de Mac Donalds geland want er was niks fatsoenlijks te vinden, alles op dicht of gewoon niks.


 
Lift 1







 


 
Lift 2
 
Lift 3


Strépy-Thieu

Lift 4

Het hellend vlak van Ronquieres




zondag 17 maart 2024

Fotoreis Kenia en Tanzania

Het is me eindelijk gelukt om m’n fotoboek Kenia-Tanzania af te maken dus nu kan ik ook hier wat plaatjes laten zien.

Begin augustus 2023 ben ik dus met fotografiereizen.nl naar Kenia en Tanzania geweest voor een foto safari reis. Eigenlijk had ik al voor Corona een reis Tanzania-Zanzibar geboekt welke dus door Corona gecanceld is. Ik had deze reis dus weer voor 2023 geboekt, hij stond op gegarandeerd vertrek dus ik denk da’s veilig, maar toen begon het: problemen met de vlucht dus deze werd een week opgeschoven, dat geregeld op het werk, toen kwam het bericht dat enkele medereizigers niet akkoord waren hiermee en dat de reis daarom gecanceld werd … tot zo ver gegarandeerd vertrek bij Djoser … Net daarna rammelde de IJsland app (van de IJslandreis met fotografiereizen.nl) want er waren nog plaatsen beschikbaar op een reis of iemand van ons misschien interesse had … dus ik app terug dat ik die reis niet ging doen maar of ze misschien nog wat leuks hadden in augustus waarop ik een lijstje doorgestuurd kreeg waar deze Kenia-Tanzania reis op stond. Deze reis was wel wat duurder maar een en al game drive, incl. eten en met fotografen dus tijd om te wachten op het perfecte plaatje. Meteen geboekt.

Dag 1 (2-8-2023)

Vlucht naar Nairobi

Op Schiphol verzameld, kennisgemaakt met de groep, reisleidster Yolanda wacht op ons in Nairobi. Dit is een extra reis en zij heeft de vorige reis ook begeleid en is dus ginds gebleven (logisch!)

In het vliegtuig blijken we net niet allemaal bij elkaar te zitten maar even vragen en voila we zitten alle 6 op een rij. We hebben Diny, Elles, Hennie (mijn roomy deze reis) en het echtpaar Pauli en Bert waarvan Bert geen fotograaf is maar wel enthousiast wildspotter. Op Nairobi airport wacht Yolanda ons op en onze gids/driver Korrir (Golden Cat Safari) rijdt rondjes om een parkeerplek te vinden. Blijkbaar zijn ze hier heel streng voor foutparkeerders. De Jeep is blijkbaar niet heel wendbaar dus ook lastig inparkeren, maar het lukt en wij en onze bagage kunnen erin. Op naar Acacia Tree lodge Hotel (1 nacht)

Dag 2 (3-8)

Nairobi – Lake Naivasha – Kenia

Boottocht Lake Naivasha

‘s-Morgens voor het ontbijt onze bonenzakken afgeven bij Korrir die ze voor ons vult en dan naar Lake Naivasha voor een boottocht, zeg maar bootsafari. Onderweg nog even een fotostop Great Rift Valley. Veel vogels gezien, waterbokkies en nijlpaarden, gestrand op een boomstronk net onder het wateroppervlak. Moest een 2e boot bij komen helft van ons overstappen, boot weer los, terug overstappen en door. Lunch en dan door richting Nakuru.

Yolanda zet iedere dag even in de app groep welk wild we hebben gespot, scheelt een hoop uitzoekwerk achteraf. Rock Hyrax Hotel (2 nachten) voor het diner uitleg over camera instellingen en compositie.

 

 

 

Dag 3 (4-8)

Gamedrive: Lake Nakuru National Park – Kenia

Aapjes (Vervet monkey) en Flamingo’s, dat begint al goed! De oever van het meer zit vol Flamingo’s en Pelikanen. Verderop in het park de Rotschild giraffe. In de verte Neushoorns, witte. Grappig weetje de naam witte en zwarte neushoorn komt van een misvatting van de wide rhino, zo genaamd omdat het een grazer en dus brede lippen heeft is waar de andere soort puntlipjes heeft om blad van bomen en struiken te ritsen. Ergens in de geschiedenis is wide white geworden en de andere soort bij gevolg black. Neushoorn had ik in Zuid Afrika al van de lijst big 5 af kunnen strepen dus niet zo heel erg dat ze wat ver weg zaten.

Lunch nabij Makalia waterval, packed lunch, gaan we deze reis vaker meemaken, deze bestond uit een rijk gevulde sandwich, pakje dringen en fruit. Bijeneters geven een showtje weg en we worden bekeken door een franjeaap in de verte

Op de terugweg nog even kijken bij de rhino’s maar ze staan nog altijd te ver weg, wel nog meer van de Rotschild giraffes, dit is een van de weinige plekken waar je deze soort in het wild kunt zien.





 Dag 4 (5-8)

Gamedrive: Masai Mara National Park – Kenia

We reizen door naar Masai gebied, onderweg zien we steeds meer traditioneel geklede mensen. In de middag komen we aan in het wildpark Masai Mara. Hier treffen we de eerste leeuwen (vink! Nog 1 te gaan voor m’n big 5) Er ligt een stel leeuwinnen in het gras, lui, weinig beweging, maar er blijken ook een stel welpen bij het watertje (slootje, vochtige greppel) te zitten. Wij al helemaal blij met deze plaatjes, even later komen ze allemaal op het pad liggen, worden er kattenknuffels uitgedeeld, geposeerd en lui gewezen. Na dit een tijdje bekeken te hebben rijden we door on even later nog een leeuwenfamilie tegen te komen. Dit keer een mannetje en een stukje verderop de leeuwin en wat welpjes. Onze dag kon niet meer stuk


Tented camp (Crocodile camp 2 nachten) behalve voor de double en de twin rooms wij zaten een 8 minuten verderop in een appartement (overboeking, kan gebeuren, goed opgelost op zich) Bij crocodile weg rechtsaf zandpad naar Talek, bij Loita Hotel door de poort en achter er weer uit, zandpad (hier kun je wel eens wild zien in de avond of ochtend) poort door, rijtje appartementjes waar wij er 1 hadden, kamer links voor de twin en het echtpaar de kamer rechts, beide kamers met badkamer, 1 ruime zitkamer en een keuken, best goed i.p.v. een tent en wij hoefden onze bagage niet in een kist op te sluiten vanwege apen.




Dag 5 (6-8)

Gamedriven: Masai Mara National Park – Kenia

Vandaag vroeg op pad, misschien dat het vandaag lukt om de gnoe river crossing vanaf Keniaanse kant mee te maken, of om mijn big 5 compleet te maken met het luipaard. Weer veel wild spotten, o.a. olifanten en de masai giraffe, toch een heel ander dier dan de Rotschild. Helaas geen luipaard, maar wel de Cheetah oftewel het jachtluipaard (mocht het echt niet lukken dan zet ik gewoon die in 😊 ) Ook weer een heleboel leeuwen, grote stoere vent dit keer en eentje die wel wat weg heeft van Scar de slechterik uit Disney’s the Lion King. De River Crossing lukt helaas niet. Het was een beetje (veel) chaos bij de mogelijke oversteekplaatsen. Er waren hier 3 mogelijke oversteekplaatsen kort bijeen, het leek of de
Gnoes richting een punt liepen dus werden de jeeps daar in de buurt opgesteld (liefst met goed zicht), maar even daarna leek het of de Gnoes toch het andere punt gekozen hadden en dus alle jeeps naar daar. Ondertussen reed er 1 jeep met rangers die moest proberen de 3 mogelijke oversteekplaatsen vrij te houden voor de Gnoes maar dat is natuurlijk onbegonnen werk. Het heen en weer ge-race van de jeeps was natuurlijk voor de Gnoes ook niet fijn waardoor ze telkens hun route aanpasten. Sommige jeeps presteerden het zelfs om gewoon in de lijn naar de rivier te parkeren, daar kwamen de rangers dan wel weer wat van zeggen maar dan waren de Gnoes inmiddels weer afgedraaid. 2 extra jeeps met rangers had hier geen kwaad gekund … In de namiddag samen met Elles naar een Masai dorpje geweest, toeristen dingetje maar wij vonden dat we ook iets met de lokale bevolking op de foto moesten hebben. Souvenirs gekocht, afgepingeld maar waarschijnlijk toch nog te veel betaald …






Dag 6 (7-8)

Gamedriven: Masai Mara National Park – Kenia

Deze ochtend (vroeg) gaan we de ballonvaart over de Mara doen. Liggend instappen (!) Eenmaal recht en vertrokken zien we de eerste tekenen van het ochtendgloren. Enige die niet mee was was Diny (durfde niet met haar slechte rug) zij kreeg een extra privé game drive met Korrir. De ballonvaart was fantastisch hoewel ik wel op wat meer wild gehoopt had (heb je niet in de hand) prachtige zonsopkomst over de Mara, kleine groepjes gnoes, grotere groepjes zebra en een stel leeuwen, al bij al toch zeer de moeite waard. Op de landingsplaats 5 sterren brunch met champagne. Onze pilote Alley had onderweg foto’s gemaakt en er was een hele stick met foto’s te koop. Yolanda kon m voor onze hele groep tegen een leuk prijsje kopen en de rest werd per mail en tikkie geregeld

Diny had ondertussen de leeuwenfamilie bezocht waar gegeten werd, toch jammer dat we dat weer gemist hadden, nog even gaan kijken maar het eetfeest was voorbij. Wel de gieren die nog een feestje hadden met de restjes. Wel weer een stuk of 10 leeuwen geteld, ze poseerden vandaag wel heel goed voor ons. Verder Topi, Elandantilope, mangoesten supersnelle beestjes, en nog een hele lijst. Nogmaals de Gnoes opgewacht bij de rivier, net zo’n chaos als de dag ervoor, maar dit keer leek het echt te gaan gebeuren. Er waren al een paar zebra’s afgezakt naar de oever om te verkennen, maar de Gnoes stonden nog steeds boven te twijfelen. Na een tijdje wachten kwamen de zebra’s terug naar boven en draaide de hele kudde om. Toch weer niet. De tijd was op, we moesten voor 18uur het park uit zijn. Ik weet bijna zeker dat de oversteek die dag om 18:05 plaats heeft gevonden.




 

Dag 7 (8-8)

Kenia – Grens overgang Isebanya - Tanzania – Noord-Serengeti

Gids/driver Kaanaeli (Livingstone Safari Tanzania)

Grens overgang is ook een ding, je moet door het gebouw ene land uit andere land in en ondertussen staan de jeep waar je mee  gekomen bent en de jeep waar je mee verder reist naast elkaar op de parking. Echt snel gaat het allemaal niet maar we staan toch binnen het uur weer bij de jeep, op naar de Serengeti!

Er bestaat ook een Ugly five lijst nl. Gier, Marabu, Wrattenzwijn, Hyena en Gnoe (die laatste vind ik helemaal niet lelijk maar goed) deze hebben we allemaal gespot

Ikoma tented camp (3 nachten) ‘s-avonds fluiten als je bij je tent weg wilt



Dag 8 (9-8)

Gamedriven en rivercrossing gnoes:

Noord-Serengeti – Tanzania

Vandaag gaan we voor de Gnoe (Wildebeest) river crossing aan de Tanzaniaanse kant. Hier is het allemaal wat beter gestructureerd, er zijn verschillende mogelijke oversteek punten die genummerd zijn, als een groep gnoes zich richting een bepaald nummer beweegt wordt dat door de drivers aan elkaar gemeld. Bij zo’n mogelijk oversteekpunt blijft iedereen braaf op afstand, de rangers, en dat zijn er hier sowieso meer dan aan de Keniaanse kant, zijn niet te flauw om boetes uit te delen. Geen waarschuwing maar gewoon direct kentekenplaat noteren en dan mag betreffende jeep voor een bepaalde tijd het park niet meer in.

Na eerst richting no 4 te zijn gestuurd werd het schijnbaar toch no 2 (pin me niet vast op de nummers) daar opgesteld perfecte plek en even later ging het dan toch echt gebeuren. Een grote groep gnoes waagt zich aan de oversteek, in een dubbele rij proberen ze zo snel mogelijk de oversteek te maken, rennend, springend en zwemmend. Aan de andere oever komen ze pas tot stilstand op veilige afstand van de rivier. In de rivier liggen krokodillen te wachten op de eventuele slachtoffers van de chaos. Na enkele minuten valt er een gat in de stroom gnoes, de eerstvolgende remt af bij de helling en de hele stroom komt tot stilstand.

Wat later op de dag treffen we nog een mini river crossing of eigenlijk een greppel crossing en nog wat later de 2e ‘echte’ river crossing. Bij een ander nummer dus ook een ander uitzicht, wat verder weg maar weer spectaculair.




Dag 9 (10-8)

Gamedriven en rivercrossing gnoes:

Noord-Serengeti – Tanzania

Nu de gnoe river crossing is gelukt kunnen we vandaag volle bak op zoek naar het luipaard. Impala, Thomson Gazelle, Topi, Zadeljakhals, Leeuw en zelfs de Serval zijn even bijzaak want ik wil nu toch echt m’n big 5 compleet maken. Eerste wat we deze ochtend konden spotten was een leeuwin op een rots (Disney’s Lion King) wel op afstand maar toch. Niet lang daarna kreeg Kaanaeli de locatie door van jawel een luipaard. Als een speer die kant uit en jawel daar lag er een op een rots onder een overhang. Dit luipaard deed wat katachtigen ongeveer 90% van hun tijd doen; slapen. Af en toe bewoog een oor of de staart, maar veel beweging zat er niet in. Toen kwam het bericht binnen dat er nog een gespot was, met prooi. Deze blijft nog wel even zo liggen dus hop op die andere af. Daar aangekomen had deze z’n prooi over een tak gehangen (knap zo’n Impala of Thomson de boom in slepen) en was zelf op een andere tak gaan liggen. We werden door deze wel goed in de gaten gehouden maar veel beweging zat er toch ook niet in, moe van de jacht waarschijnlijk. Na een tijdje dan toch maar weer terug naar de rots. Daar bleven we dit keer wat langer wachten terwijl andere jeeps vertrokken. Zoals Yolanda al zei, hij zal zich toch een keer om willen draaien, en jawel dat gebeurde ook, opstaan uitrekken, even zitten en de overgebleven jeeps bekijken om vervolgens eerst op een rolletje te gaan liggen (het zijn gewoon big pussycats!) en vervolgens weer uit te zakken tot ongeveer dezelfde houding als eerder.



                     
 
 

Dag 10 (11-8)

Gamedrive: Serengeti – Tanzania

Vandaag eerst nog een gamedrive Serengeti, we gaan nog eens kijken bij de rotsen waar het luipaard lag, maar vandaag geen spoor. Wel weer leeuwen, een gaat zelfs even in de schaduw van onze jeep liggen. Verder gespot Hartebeest, Kaapse Buffels en Struisvogels (en Topi, Thomsongazelle, Impala, etc.) Daarna op weg naar de Ngorongoro krater. Het gebied rond de krater is al Nationaal park maar om de krater in te rijden is een weg met een controlepunt. Zo ver komen we vandaag niet, we stoppen even bij een uitkijkpunt over de krater, niet het officiële uitzichtpunt maar een kleiner punt bij de toegangsweg, dit wegens een kleine calamiteit: heftige bloedneus van Elles, Alle zakdoeken en rollen wc papier komen tevoorschijn. Maar als daar dan toch staan kunnen we wel gelijk foto’s maken. Het officiële uitzichtpunt slaan we dus maar over. (de bloedneus is ook goed gekomen)

Vandaag overnachten we bij Tembo Villa’s (1 nacht) van een Tanzaniaan die lang in Nederland heeft gewoond dus we kunnen even Nederlands babbelen. Wandeling van ongeveer 15 minuten (dus ruim een 1 uur) gemaakt rond de Villa’s met een van de medewerkers als gids..






Dag 11 (12-8)

Gamedrive: Ngorongoro Crater – Tanzania

Vroeg op en in het duister richting de Krater. Helaas geen foto’s kunnen maken van het landschap (oerwoud/nevelwoud) onderweg omdat het nog te donker was. De rit de krater in met zonsopkomst, alleen ligt er op de rand van de krater een wolken deken zodat we zonsopkomst niet echt zien. In de krater meteen even wat mooie plaatjes van de Kaapse buffels kunnen maken (een van de nog openstaande verzoekjes, buffels close-up) verder allerlei wild gezien en toch valt het in het geheel wat tegen, denk dat we al te verwent zijn deze reis. Hoewel er veel wild zit is het veelal op afstand, olifant ver weg, neushoorn ver weg (nog verder dan bij lake Nakuru) en een Leeuw met zebra als prooi ver weg. De jeeps zitten aan de hoofdweg vast, geen sluipdoor routes hier. De Kroonkraanvogel laat zich hier dan weer wel op z’n best zien. Lunch vlak bij de Nijlpaardenpoel. Wederom packed lunch, dit keer wel je eten goed bewaken want de vogels hier zijn wel heel brutaal.

Mvuli Hotel Arusha (met live muziek) 1 nacht





Dag 12 (13-8)

Van Tanzania via Namanga naar Kenia

Gamedrive: Amboseli National Park – Kenia

Grensoversteek dit keer in de rij, blijkbaar net een bus gelost voor ons. Een mannetje brengt voor een kleine fooi onze tassen de grens over (onder toeziend oog van Kaanaeli) ook hier kun je eenvoudig buitenom het gebouw wandelen en zo illegaal de grens oversteken maar dat doen we maar niet. Na een tijdje begon er meer beweging te komen in de rij, weet niet precies hoe lang we er over gedaan hebben maar het duurde Kaanaeli allemaal te lang dus eenmaal terug buiten was hij al vertrokken maar al onze bagage zat weer netjes bij Korrir in de jeep. Meteen door naar Amboseli Nationaal park, onze volgende overnachting ligt aan de andere kant van het park, tegen het park aan. Het eerste deel van de trip is over een kale vlakte, we zien fata morgana’s van water, hele meren, maar dichterbij blijken die verdwenen, heel apart om mee te maken. Meren zijn er wel en hier veel flamingo’s waar we relatief dichtbij kunnen komen. De restanten van een luxe lodge midden in het park. De Kilimanjaro laat een glimpje zien maar je moet goed kijken. Bij het moeras komt een hele kudde olifanten aangewaad, de kleintjes kunnen maar net boven water blijven, wel een grappig gezicht. Achter ons komt de Kilimanjaro dan toch uit de wolken tevoorschijn en de kudde loopt ook in die richting dus we kunnen nu ook het bekende plaatje maken van Olifanten voor de Kilimanjaro.

Weer iets afgevinkt. Een stukje verder stoppen we bij de hyana’s, er zitten er verschillende en in de verte komt er nog een aanlopen. Als die het hol bereikt blijken er ook pups te zijn. We hebben er een hele tijd bij gestaan want er gebeurde vanalles, hol in, hol uit, een snauw , geknuffel. 


Op weg richting de uitgang nog giraffen voor de Kilimajaro en mooie kleuren in de lucht. Van Yolanda nog de vraag ‘en, wat hebben jullie nu nog op je verlanglijstjes staan’ eerste antwoord Gerenoek, ja het gebied waar die zitten komen we morgen, oke dan de secretarisvogel, en vervolgens blijft het stil dus ik gooi er maar even de drinkende giraffe in. ‘Lijkt me sterk dat we die hier gaan zien’ was het antwoord van Yolanda. Klein stukje verder spotten we secretarisvogel, vink! Inmiddels begint het al donker te worden en we zijn met een flinke vaart op weg richting de lodge. Ik ben net m’n camera aan het wegstoppen als de Jeep in de ankers gaat en Yolande triomfantelijk roept ‘en de drinkende giraffe’ ik zeg nog iets als ‘nee echt …’ maar jawel hoor daar staat ie. Camera weer uit de tas, instellingen verkeerd natuurlijk, maar het filmpje is in ieder geval wel goed gelukt. Daarna durfde ik in ieder geval niks meer te zeggen over wensen lijstjes o.i.d.

 

Tulia Camp (1 nacht) Vanavond mooi helder, de Lodge heeft een hek dus we mogen vrij rondlopen dus ik besluit een poging te wagen om de Melkweg vast te leggen. Na crocodile camp waar het ook te zien was is het niet meer ter sprake gekomen en mijn roomie heeft ook weinig interesse.  In de reisinfo die we aan het begin van de reis gekregen hebben staat hoe je het aan moet pakken en ik heb m’n apps, allebei bleken niet helemaal het effect te creëren dus maar gewoon verder aan het proberen geslagen. Wel meerdere dezelfde foto’s gemaakt want ik had ergens gelezen dat je daarmee ruis kunt beperken. Eenmaal thuis nog wat YouTube filmpjes erbij gezocht en aan de slag. Ik ben best een beetje trots op het resultaat met ‘maar’ 5 foto’s, de ‘echte’ astro mannen stapelen er veer meer.



 

Dag 13 (14-8)

Gamedrive: Amboseli National Park – Kenia – Nairobi

Terugreis nachtvlucht

Na de giraffe zou je haast denken dat de Gerenoek dan misschien niet zou lukken, maar goed en wel in het betreffende gebied zien we de eerste al staan. Even daarna laat een mannetje ook z’n karakteristieke houding zien, op de achterpoten met gestrekte nek want de lekkerste blaadjes hangen hoog. Nu is het compleet.

 

We rijden naar de Acacia Tree Lodge (waar we de 1e nacht geslapen hebben) dit keer voor diner en er is 1 kamer geregeld waar we om de beurt even kunnen gaan douchen. Daarna is het op naar het vliegveld. De terugweg zitten we over heel het vliegtuig verspreid, Yolanda heeft haar airmiles ingezet voor 1e klas (groot gelijk na 2 groepen na elkaar begeleid te hebben) Pauli & Bert en Hannie hebben hun ticket geüpgraded voor iets meer comfort (bij Hannie ging dat niet helemaal soepel)

Behalve Pauli  en Bert zat niemand naast elkaar dus we moesten elkaar op schiphol bij de bagageband nog even opzoeken om afscheid te nemen en natuurlijk ook om Yolanda haar bedank envelopje te overhandigen.

Dag 14 (15-8)

Thuiskomst, en dan volgen vele uren foto's doorwerken want ik heb zooo veel! Wat ik hier gepost heb is maar een fractie ...